Seni düþünüyorum yine.. Bu yaðmurlu,soðuk Ýstanbul gecelerinde.. Yalnýzlýðýmýn kamçýladýðý þu garip gönlümde.. Bir sevda meltemi gibi estin yar Islak bir sonbahar yapraðý gibi düþtün yine yüreðime.. Ne olurdu gitmesen her an yanýmda kalsan.. Uðruna bir ömür,yoluna can koymadý mý bu yaban adam.. Onlar bilmez nasýl sevdim,nasýl yandým. Oysa bir küçük çocuðun en masum duygularýyla.. Bir ömre bedeldi yar sana olan aþkým.. Sen gittin gideli düþmedi dudaðýmdan adýn,Gözümden yaþým.. Her an burnumda kokun yüreðimin derinlerinde adýn.. Söyle nasýl geçer bu ömür Daha henüz yirmi dörttür yaþým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
brk94 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.