Yok yok ben senin olamadým Bunca aþinalýk yaralanmalar Bunca yük varken omuzlarýmda Seni aramak Seni senden istemek ne budalalýk! Her gün ayný isyan, Ayný mevsimlerden Kaybolmak Ayný þarkýlarý Nakaratsýzca dinlemek Yok yok... Ben senin olamadým.
Kýrýk dallar çiçek verir mi? Solan güller dirilir mi? Uslan be gönül, Uslan yeter artýk Avuçlarýmda Küflü biraz toprak! Döksünler gözlerime Yok, yok... Ben senin olamadým.
Kaçýncý yalancý bahar, Kaçýncý gidiþler Gökyüzü artýk mavi deðil, Pusludur. Seviþmeli ay gecelerinde Rüyalar ne tatlý Ne de anýmsamalý Tenhalarda gizli avuntularýmýz... Ve imkansýzlýk söylemlerimiz kaldý Yok, yok... Ben senin olmadým
11-11-2006
Z.DEVRÝM
100.Þiirim olarak eski bir defter yaparaðýnda buldum ve düzeltme yapmadan ekleyiverdim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
DemAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.