Dostlar

Öyle sevmiþim ki düþlemeyi
Uçurumun kenarýndan düþürmüþüm kendimi
Öyle kalkmýþým ki birden geri
Artýk kimselere güvenmez olmuþum

Güz bitti, baþladý kýþýn evreleri
Dostlarýn bir yüzü gitti, gelir oldu diðeri
Öyle þaþkýna döndürdü ki bu yüzler beni
Artýk kimselere güvenmez olmuþum


Ararken umudu öylesine sarhoþtum ki
Dosttan düþmaný ayýrmaya gücüm yetmedi
Daðlara kar düþtü, yüreðime kor izi
Artýk kimselere güvenmez olmuþum
Sosyal Medyada Paylaşın: