Rüzgarýn savurduðu kuru yapraða döndüm,
Vurdukça neden vurdu dallardan dala beni,
Güz bile geçti kýþa eriverdi bedenim,
Sarmaya kalktý felek neden ki bala beni.
Ne baharý anladým, ne yazý güzü gitti,
Gönül evimden resmi hayalden yüzü gitti,
Alay mý edersin ki þu naçiz cana yetti?
Köþe bucak usanmaz yuvarlar sala beni
Büyük suç iþlemiþim seviyorum demekle,
Sevda yürümez imiþ kan ter bin bir emekle,
Sevgi yok ise lezzet olur mu hiç yemekle,
Üç öðün baðlar gider bir avuç yala beni.
Kaþlarýnda kalemi, gözlerde nice sürme,
Ey baþýný, yum gözü, bir kez bakýp ta görme,
Nefsin için canlarýn baþýna çorap örme,
Ahde vefam yok ise satýver pula beni.
Mümin deyip duruyor gizimde cevher saklý,
Ýþletemedi gönül neden zavallý aklý,
Dünyada tanýdýðým herkesi gördüm haklý,
Sevecek misin söyle güzelim hala beni?
Mümin ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.