ne zamandýr sessiz hýçkýrýklarla aðlamamýþým… meðer dik durmaktan omuzlarým aðrýmýþ bilememiþim… bu þiirin öylesine götürdü ki beni geçmiþe… sanki yýllardýr bunca þeyi baþkasý yaþamýþ, ben geçmiþte kalmýþým… oysa ne dün için üzülmeli ne yarýn için kaygýlanmalýymýþým… her þey bugün içinmiþ yazýk ki çok geç anlamýþým...
M.Akýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ardanuç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.