Noktalýsý, virgüllüsü, ünlemlisi, ünlemsizi, Her dilde yazýlý tüm harflerde adýn var, Soyadýnýn hükmü yok, soyun zaten asil, Þýmarma kýzým hemen, Nice güzeller bir gecede eridi, Soyun dedim de, ne haddime, Afedersin, emri vaki gibi oldu, Gözünden tepetaklak þu an düþtüm, Ýçimdeki sendin, bir de þeytanlýk düþtü ki, Düþsün vallahi, farzet ki cehenneme düþtüm, Ateþler bassýn her yerimizi, Var mýsýn, hadi çýlgýnca yanalým dedim…
Tüm soru iþaretleri seni gösteriyorken, Tüm yön levhalarýnda adýn yazýlýyken, Ve tüm yol çizgileri seni iþaret ediyorken, Bir kere de beni iþaret etselerdi ya, Ya bakma öyle saf saf, Bal gibi de sensin iþte dedim…
Daha geçenlerde baþýma geldi, Park yapýlmaz levhasý mýymýþ neymiþ, Buraya uðrayabilme ihtimalin olmasaydý, Ne iþim olurdu kombinasyon hesaplarýyla filan, Hiç olmazsa, hayalini demleyip, Bir güzel afiyetle içeyim dedim…
Yasaklar výz gelir, týrýs gider, Al iþte çýkmasýn mý karþýma ters istikamet levhasý, Girilmezmiþ güya, dinleyen kim, Tüm yasaklarý bir güzel deleyim dedim, Ýçim geçmiþ, olduðum yere çöreklendim, Rüyamýn en tatlý yerindeyken, Gak demesin mi arsýz karganýn biri, Paldýr küldür bir gürültü, kolumu, bacaðýmý zor kurtardým, Ardýndan kýronun biri gýrtlaðý yýrtýlýrcasýna baðýrmaz mý, ‘’ Alo, hemþerim, yasak burasý, ne iþin var orada? Hadi bas git…’’ Ulan dedim içimden, bu þerefsiz dümbük de nereden çýktý? Dilim bir karýþ dýþarýda it gibi kalakaldým, Adam yanýma geldi, acaba dedim sen miydin ki, Oysa daha birkaç dakika önce kucaðýmdaydýn dedim…
Alt alta, üst, üste yuvarlanmadýksa, Bu çamur da nereden çýktý, Elimi bir sürdüm ki, Karga pisliði… Þimdi biz savaþtýk mý, seviþtik mi, Seviþirken sulh saðlar mýydýn sen onu söyle, Neredeysen çýk gel, hayal meyal olsan da gel, Þu sürünesi kalbimin heyecaný sancýsýz olsun dedim…
Neyse lafý fazla dolandýrmayayým, Gerçi nefis de olurdu, elim beline dolansaydý, Az gittim, uz gittim yürürken yollarý, O da ne, karþýma çýkmasýn mý kocaman bir tren garý, Üzerimde vagonlar dolusu yük varken, Yanlýþlýkla raylara girmiþim, Ezip geçmesin mi tren katarýnýn biri, Kesin dedim, koptu tüm uzuvlarým, Ýlk kez bu kadar çok kendimi düþündüm, Yemin olsun baþka da ihanetim olmadý sana, Yeter dersen, yeter ki kalbime bir þey olmasýn, Sýfýr iþe yarar da, beni çöpe bile atmazlar dedim…
Ölmek vallahi zor zanaat, Kolay olsaydý, cennette yanýnda olurdum, Teselliye bakar mýsýn? Bana da bakar mýydýn ki? Bak, gördün mü, orada bile soru iþaretleri var, Battý balýk yan gider, seninle daha çok iþimiz var, Amma da zorlu virajsýn, her yanýn uçurum dedim…
Vecdi Murat SOYDAN (Yaþanmamýþ Aþklarýn Þairi) 05-06 Þubat 2018, Isparta
çöreklenmek : (acý, hüzün gibi duygular için) yoðun, güçlü ve sürekli bir biçimde kendini duyurmak, gelip insanýn içine oturmak, yerleþmek.
kýro: görgüsüz, kaba saba (kimse).
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.