çay koy dadaþ rengi kan kýzýl,demi zifir tek þeker kýtlamalýk tandýr lavaþ, biraz göðermiþ peynir
karbeyaz yüzü dedemin Lalapaþa da cenaze öncesi kalabalýk Taþ maðazalarda beyazla koklaþan zemin kusurlarý örten kalýn perdeler çekilir usul usul ,ezan öncesi elmacýk kemikleri soðuktan al al oðullar yürütür kýzaklarýný platonik sevdalarýn yönüne önce kardan tepeleri sonra rüyalarý deler demirleri kýzaklarýn..
bi’çay daha koy dadaþ anlat nene hatunu , öyle filim gibi deðil hey aslý gibi anlat, elindeki satýr soðuk elindeki satýr kan yaþmaðýndan damenine damlayan süveyda deðmemiþ iffet ... miras býraktýðý servet..
dadaþ bu son çayýmý þekersiz içiyorum bir türkü seçiyorum "Kýrmýzý gül demet demet" dikeninde sükut etmiþ merhamet
türbe yokuþunda yorulan öykülerim Ey Erzurum ,bu alevden günlerde aklýma düþende ettiklerin seni tekrar tekrar defterimden silerim farzýmuhal Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.