Senin öpmeye kýyamadýgýn Gözleri aðlatýlar Senin dokunmaya kýyamadýgýn Saçlara ak düþürdüler Týrnaðýna taþ deðmesin diye Koruyup kolladýn yavrunu Param parça ettiler Uyusun diye uykusuz kaldýðýn Gözlerimi kör ettiler Sen Tutunca huzur bulduðum ellerime Acýyý tutuþturup gittiler ANNEM Düþlerimi çaldýlar Hayallerimi yaktýlar Umutlarýmý yýktýlar Hem sen derdin ya hep güzel ANNEM Sevgi yüreðin cennetidir diye Bana yüreðimi cehennem ettiler Öptüðün gülüþlerim Bir bilsen nasýl kanýyor artýk Çok yoruldum artýk O son uykuyu bekliyorum þimdi Hiç umudum kalmadý ANNEM Gözünden sakýndýgýn beni Görmezden gelenlere verdiðim için Beni en çok sen affet ANNEM... Issýz þair Murat Arslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Issız şair M.A Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.