Güneþ her gün doðup batmakta, Ýnsanoðlu kalkar, kalmaz yatakta.
Helali ile rýzkýnýn peþinden koþar, Sabýrla hak ile çalýþýr zorluðu aþar.
Hep koþuþturmayla geçer günleri, Uykuya geçince dinlenir zihinleri...
Bu yaþantýnýn sonu olduðunu bilir, Gece küçük ölümde, sabah dirilir. .................................................... Ecel geldiðinde çocuk, genç demez, Erkek, kadýn,zengin,fakir...dinlemez.
Görmesek de her gün çok kiþi ölür, Dünya yaþamý biter defteri dürülür.
Her hafta en az bir kiþi gömülür bura, Herkesin kendi evidir sorulmaz kira.
Sessiz þehre gömülür vefat edenler, Üzerine toprak atar defnedenler...
Bir sessizlik hakimdir sessiz þehirde, Çukur mezar içinde kendi derdinde,
Güneþ her gün doðup yine batmakta, Bu sessiz þehirde kaç kiþi yatmakta.
Saymakla sayýlmaz bak her yer dolu, Bura her insanýn uðrayacaðý son yolu.
Önemli olan dünyada iþlenen ameller, Artýk sona erer burada olan emeller.
Bir zamanlar senin gibi yiyip -içerdi, Gezdiðin yollardan yürüyüp geçerdi,
Þimdi ise herkes yalnýz, kendi baþýna, Kim olduðu bellidir bak mezar taþýna,
Ýnanmak istemezsin deðil mi yaþýna? Ýyice düþün þekil ver dünya yaþamýna... ............................................................... Bura sessiz þehir sessizlik var her yerde, Okuyacaðýn bir Fatiha çare olur derde... .............................................................. 04.02.2018 Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.