Çocukların gülüşlerine..

yuðdum, akþamdan kalma kadehlerde
umuda sinmiþ kan kokusunu..
kazýdým týrnaklarýmla
bulut bulut bir gök griliðini
ulaþana dek gün maviliðine..

süzdüm karanlýðýný
býyýklarým arasýndan,
ciðerlerime çöken sözcüklerin..
eledim ilmek ilmek de
hazýrladým yarýnlara..

yýktým baðlýlýðýný, akrebin yelkovana..
yelkovanýn akrebe tutsaklýðýný,
zamanýn saatlere – saatlerin zamana baðýný,
aðýr-aksak tüm düþleri...
yýktým..

yýktým da
inþaa ettim yeniden;
avuç avuç, tuðla tuðla...
gün gün, güneþ güneþ..

kurdum yeniden;
umut umut, mavi mavi yarýnlarý
çocuklarýn gülüþlerine..
Sosyal Medyada Paylaşın: