taze bir mayýs sabahýnda serin bir rüzgar yapraklar arasýnda al kirazlar dallarda þiir
þiirler kadiife tarhlarda goncaya durmuþken ve kimseler görmemiþken kimseler duymamýþken görmüþtüm duymuþtum ölmüþtü o siyah saçlý ela gözlü çocuk..
yýllarca ölü bir çocukla yaþadým ben kimseler bilemezdi onu ölüler konuþmazdý kimseler göremezdi suretsizliðini..
sokaklarýn darlýðýndan nefessiz kalýnýrdý çokluk vakit geceyse ya bir isyan þarkýsýna tutunulurdu yahut aðýt..
ne zaman korksam kendimden o ölü çocuk koþar en diri haliyle gözleriyle sabahlarýma..
susar su serpmez sessizliðine susar ne çiçeðin dilidir ne böceðin ne karanlýklarýn.
bir gün batýmýnda gördüm yorgun gölgeler oynaþýrken suda henüz baþlamamýþken prensini bekleyen kurbaða ezgilerine kötü adamlar iyi çocuklarý öldürüyorlar ve býrakýp öylece dalgalara gidiyorlar...
yýllarca ölü bir çocukla yaþadým ben kimseler bilmedi onu ölüler konuþmazdý..
03/02/2018 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.