zamanýn birinde insanlar yaþarmýþ cennetten kovulmuþlarmýþ önce soyunmuþ derisinden sonra giyinmiþ çuldan çaputtan mintaný paçavradan yamanmýþ öyle yokluða düþmüþ varlýðýný yitirmiþ hayli zaman geçmiþ üzerinden ne demlerden demlenmiþ soylarý akýp geçmiþ tarihin nehirlerinden kimi yýkanmýþ, kimi kirlenmiþ
...
derken günler bugünleri kovalamýþ zamanýn akrebi yelkovaný yakalamýþ doðru ile yalanýn savaþý hiç bitmemiþ mazisinden korkan soytarý soyu cesetlerin üstüne gazete örtmeyi hatta, film icabý aðlamayý bile öðrenmiþ neler neler öðrenirken insan olduðunu unutmuþ
...
bazýlarý yaðmur olmuþ yoksulun yüzüne yaðmamýþ bir çirkin duygu ki herkesin içini kaplamýþ dost düþman birbirine karýþmýþ çapanoðlu dedikleri biri her taþýn altýnda aranmýþ saklandýðý taþ hiç bulunmamýþ
...
gözünün önünde dururmuþ oysa etin derdiyle ruhunu hiç görmemiþ
sardunyam Sosyal Medyada Paylaşın:
sardunyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.