Iklimler Değişti Ben Üşüdüm.
Bu gece, yine siyahlarýn altýndaydý bakýþlarýn
sanki alay eder gibi o kývrýlan dudaklarýn
hafif açýktý perdelerin
yaðmurluydu sokaklarýn
suya indi yelkenlerim
temizlermi ruhunu, döktüðüm o göz yaþlarým
acýlar içinde yüreyim karaya oturmuþ bir gemiydim sanki
gecenin gergin tenine dokunuyor parmaklarým
yýkýlmaya yüz tutmuþtu yüreðim çatlak duvarlar misali.
Her gün bulutlu ve nemliydi gözlerim
aklý dengemi bozuyordu akýp giden zaman
saatler suskun meðer iki sevgili deyilmiþ akreple yelkovan
gözlerimde ki hüzün ömrümün son bestesiydi sanki
yaðmurun sesi topraðýn kokusu açýyor nefesimi.
Ah sevgilim ah
geceleri göremediðim rüyalar gibisin derdin
gözlerime bakýnca güneþ gibisin derdin
ne güneþin olabildim
ne ateþin
ne de yüzünü görebildim
iklimler deðiþti ben üþüdüm
hasretten olsa gerek sýrýlsýklam yüreðim.
Siyahlar içinde yolcuydu bakýþlarýn
þimdi yaralý yorgun düþler dokunur gecelerime
bir mum gibidir hayat unutma
kimsenin üflemesine gerek yok
ben kendim yanar, söner erir biterim.
Þiir_Yaralý_34/01.02.2018/Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.