Bırak Divane Sansınlar
Býrak...
Gam etme,
Beni divane diye ansýnlar
Gýyabýmda diledikleri gibi konuþsunlar
Ýnsan
Ýnsan içindir
Niyet ve amel sahipsiz midir
Hesapsýz kelam etmek kul için vebaldir
Elbette
Bir vasfým, þiarým yoktur
Varlýk, servet imkaný hesaba muhtaçtýr
Hal, yegane kudretin sahibine sevdalýdýr
Kýt’alarda
Kýyýmlar neden yapýlmaktadýr
Kainat tamahkara yetmez, hýnç vardýr
Avunan, tuðyan eden, þirki seçen zandýr
Hak
Ve hakikat
Þemsin, Mah’ýn alinde farktýr
Katý ve kararmýþ iz’an ve kalpler nifaktýr
Dünya
Ve imkanlarý
Kime yetmez, nefsi açlýk bitmez
Akýl, ruh, vicdan hesapsýz olaný sevmez
Aþk
Nimetin kadrini
Sevda mizanýn hakikatini geçemez
Zan ve zehabýna kapýlan ise ihlasý bilmez
Hak
Rýzasýndan gayrý
Ne vardýr, nadan olan ne yapmaktadýr
Dünya heveslerine adanan yanýlmaktadýr
Ölüm
Kime yakýndýr
Ruh ait olduðu yeri aramaktadýr
Þaþkýn ve nankör olan hevaya akmaktadýr
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.