MANOLYA KOKULUM BEKLE BENİ!..

Manolya kokusu sarýyor gecemin mavisini
Yoksun garip yalnýzlýðýmda
Tutsaklýðýn zincirleri parçalanmalý
Eskimiþ kilidin kayýp anahtarý bulunmalý
Yarým asýrlýk hücresel çýðlýklar
Çýnlýyorken parlýyor bir yýldýz göðümden
Düþlerim yanarcasýna alevleniyor yeniden
Ne sen, ne ben tükeniriz çaresizlikte
Vuslatýmýz elbet bir gün baharýmýzla gelecek!..


Özlemlerin o kadar zirve yaptý ki gönlümde
Gözlerim yýrtýyor arsýz karanlýðý
Kucaklaþýyor kar soðuðu rüzgarýn ýslýðýyla
Dolunay tepemde ’gün gelecek’ diyor
Umutlarým harlanýyor bahtsýzlýðýmýza
Geleceðin hayalleri depreþiyor sevincimle
Seviþlerin kollarýmda asra uzanýyor
Bekleyeceðim günbatýmýný endamýnda telaþsýz!..


Mayýs böceklerinin sesi kulaklarýmda çýnlýyor
Yeþilleniyor kýraç topraðým cemrenle
Vadesini bekliyor gün doðumlarýnýn
Manolyalar açýyor etrafýmda bembeyaz
Hilesiz kokularý sen gibi dolanýyor koynuma
Saf, berrak arzular þelale oluyor
Göz pýnarlarýmda beslediðim aþk can.. diyor
Geleceðin muþtusu yüreðimden ateþinle öpüyor!..


Zafer Direniþ
...

01 Þubat 2018 Perþembe 01:40 Akþehir

Sosyal Medyada Paylaşın: