SÖYLEMEYİ UNUTTUM

Yýllardan bindokuzyüzyetmiþ,
Daha yaþým on dörttü,
Ahmetin yaþý on beþ.
Ýkimizde yorgancý çýraðý,
Kalfalýða yol alýyorduk,
Birbirimizi çekemiyor,
Hep didiþip duruyorduk...

Bir gün gündüz atýþýp kapýþtýk,
Akþam on bire randevulaþtýk,
Issýz karanlýk bir yerde,
Mýzraklý dede buluþacaktýk,
Mýzraklý dedeye birlikte çýktýk...

Baþladýk itiþip kakýþmaya,
Senmisin, benmiyim tutuþtuk,
Sesimizi yükselttik birisi koþarak,
Aþaðýdan yukarý aniden çýktý,
Ne yapýyorsunuz burada siz,
Neyi paylaþamýyorsunuz.
Bizim ahmet’i tutu çekti...

Ahmet’i tutup çekince,
Ahmet býraksana beni,
Arkasýný hemen getirdi,
Benim babam polis dedi.
Berber olan babasý nasýlda,
Bir gecede polis oldu.

Adamýn elinden kurtulduk,
Koþarak hýzlý uzaklaþtýk.
Sabah birþey olmamýþ gibi,
çalýþmaya devam ettik.
Ayný yerde beþ yýl daha çalýþtýk.

Bu bizim aramýzda bir aný oldu,
Þimdi ahmete ben takýlýyorum,
Benim babam polis diyorum.
Ahmet þimdi diyorki bana.
Bir daha deme kalbini kýrarým
Biraz kýzýyor ama gülüyoruz
Bu anlattýklarým elli yýl oldu.
Yýllarda anlamadan nasýl geçti
Pardon benim adým’mý cemal
Söylemeyi unuttum.


cemal usta
31.01.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: