MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KONUK OLDUM ÇOCUKLUĞUMA.. ( ULUKÖY )
necip kahraman

KONUK OLDUM ÇOCUKLUĞUMA.. ( ULUKÖY )


Dingin sabahlarýn, ölgün akþamlara
Evrildiði yerdeyim..
Kayýtsýz bakýþlý insanlar
Yaþamlarýný idame ettirecek
Rutin iþlerini yapýyor
Kimi odun kesiyor
Bir diðeri koyun güdüyor
Kimi kuyudan su taþýyor
Biri çatýsýný onarýyor
Bahçe duvarýna dayalý yýðýndan
Bir çocuk yakacak götürüyor
Fýrýn yakacak
Ekmek yapacak annesi
Fýrýnýn ateþlendiðini gören komþu
Aceleyle hamur yoðuruyor..
Tüm bu iþler olurken
Emin adýmlarla kasabaya yürüyenler
At arabasýyla gidenlerde oluyor
Arnavut kaldýrýmlý yolda
At arabasýna binenlerde
Kestirmeden gidenlerde
Yanýldýklarý hiç olmuyor
Ayný anda giriyorlar kasabaya
Girdikleri gibi deðirmene gidenlerde
Akraba ziyaretlerinde bulunanlarda
Elleri gaz yaðý kokan
Bakkala uðrayanlarda oluyor
Postacýyý bulanlar mektup soranlarda
Mektup varsa akþamý zor edenlerde
Her yaþtan bir kaç çocuk
Çocuklar
Takým kurmak için sayýlarý yetmesede
Oyun için yeterliler
Uçsuz bucaksýz çayýrlarýn ortasýnda
Ak zambaklar Akçabardaklar arasýnda
Mutluluk içiyorlar
Özgürlük çekiyorlar ciðerlerine..

Necip Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.