MECNUN BAYRAMI

Duvarlarýn tutsaðý deðil ,tutkularýn esaretinde.
Sýnýrlarý çizilmiþ deðil ,aklý onun da ötesinde.
Sustu kaldý çýðlýðý beynin,bastý kahkahayý aniden.
Kabaran öfkesi bilginin,gülüverdi kendine birden.

Baþkasýný iþitmez idrak ,kendisi kendine konuþur.
Doða kadar davranýr berrak,doðallýðýn da hep koþuþur.
Gençliði gönülde uzatan,bilinmeyen gizemli iksir.
Ýhtiyarlýðý mutlu kýlan ,uzadýkça uzayan asýr.

Geçmiþte unutuldu keder,acýlarý hiç duyulmadý.
Gelecek düþünmez nelerde,yarýnlara kaygýlanmadý.
Çok kibirli ukala benlik ,aklýn altýnda ufalandý.
Sýradanlaþtý benlik senlik,gerçekle yüzleþtiði andý.

Yokluðu arar iken varlýk,hiçliðin içinde kayboldu.
Yýldýz karanlýkta aydýnlýk,görenler vardý ki göründü.
Bilgi cahillikte insana, alçak gönüllü,beni maðrur.
Güzellik çirkinlikte ayna, süzülür aþklarý doðurur.

Þöhret alkýþlarý unuttu, kalabalýkla yok arasý.
Zenginlerin nefesi koktu ,dilenir mal mülk,fukarasý.
Bilinç orta yerde kayýp,arayanlar gezer baþka yerde.
Deliye her gün bayram olur,vur patlasýn aldýrma sende.


Sosyal Medyada Paylaşın: