sarhoþtum
ne yaptýðýmý bilmiyordum..
sar beni yine
hoþ olsun sarhoþluðum
sen
karanlýðýma güneþini sürünce
bronzlaþan her cümlem
kalbindeki kürsüye çýkýyordu
altýn madalya takan ellerinden sonra
sýrayý dudaklarýn alýp
tebrik öpücüðü býrakýyordu ulu orta
tabi bu sýrada sevda marþý çalýnýp
aþkýn semasýna bayraðýmýz çekilirken
nazlý nazlý dalgalanan o bayraðýn endamý
incecik tül oluyordu gözlerime
ve þimdi,
o altýnlarý bozdurup
tatile çýkalým sevgilim
teninde yatýya kalýp
kalbinden kat alalým
say ki sarhoþum þimdi
ve tüm cümleler geceden kalma elbisesiyle güneþe çýkýp
yatacak yer arýyor
senden gelecek bir anlamýn
transparan döþeðinde
hadi
kýsalým güneþi
yaðmadan bilinmez
bulutun ne’m toladýðý
sen gece
ben ay duasýna çýkmýþken yüzünde
sar hadi
hoþ olalým
bulutlardan önce..