AFRİN'E ZEYTİN DALI
Gökyüzü yýrtýlmýþ diye
Elinde uzun bir iplikle
Kromos zaman diliminde
Ýlmek ilmek dikiyordu Orhan Veli
Yeryüzüne indi;
Hüzün bullutlarýný sanki gördü
Dedim ki:
Deniz de yýrtýldý..
Sevgili Orhan Veli:
Gemilerim’Gemilerim!..
Diyerek korkmadan girdi dalgalara
Denizi de dikiyordu þiirler okuyarak
Uzaktan baðýrdý Cahit Sýtký Tarancý
Haydi Abbas vakit tamam!..
Götür zeytin dallarýný Afrin’e..
Atilla Ýlhandý sanki konuþan:
Býktýk tutsak ustura aðzýnda yaþamaktan
Bu rezilce yorumlardan
Köklerini inkar kýlanlardan
Asýl millet Osmanlý da vardý;
Kul olmak yalnýzca Allah’ydý..
Þimdi yedi düvele uzanmak vardý
Fatih’ten bir yiðit ayaða kalktý.
Haksýzlýðý ufaladý,ufaladý..
Zeytin dalýyla çýktý meydana!..
Ýþitmek istediðini duyuruyordu saðýra
Kaldýrdý hasta toplumu ayaða
Yanýnda sanki Celal Sýlay vardý..
Körün görme arzusu;
Açýn yeme ihtiyacýyla
Büyüttü buðday baþaklarýný
Ýç denizi yeþerdi.
Birer birer düþüyordu gökteki yýldýzlar
Sanki içindeki denize.
Ortalýk aðardý,þafak söktü iþte!..
Din tüm mihraplarýyla döndü yüzünü Afrin’e...
Gökteki Ýsa,Tur Daðýnda Musa,
Kör kuyudaki kesik baþlý Hz Yahya..
Ve ayaða kalktý Muhammet Mustafa (S.A.V.)
Baktýlar siyah zeytin gözlü aðlayan çocuða
Barýþ duvarýnda dolanýyordu tilkiler..
Ýlhan Selçuk’un yüreði kabardý;
Hýçkýra hýçkýra aðladý.
Zeytin aðaçlarý utandý:
Daha çok ýþýk toplayýp,
Daha çok zeytinlendiler..
Zeytin yüklü dallarýný
Ak güvercinlere doðru eðdiler
Aðzýnda zeytin dalý ile;
Uçup geldiler Afrin’e Ak Kuþlar..
Zeytin Dalý Barýþ Harekatý içinde.
Romen Diyojen elinde fenerle
Mehmetçik diyordu her yerde..
Bakýyordu siyah zeytin gözlü kimsesizlere
Turkana nehri alivyonlarý nasýl olduysa
Nil nehrine de ulaþtýrdý
Orta Doðu’yu barýþtýrdý..
Ýsa,Musa, Ya Hz Yahya!..
Gelmiþ geçmiþ tüm insanlar aþkýna
Dar kapýlar barýþa açýlýyor ya:
Býrakýn can almayý Allah aþkýna!..
Siyah,zeytin gözlü çocuðu kucaðýna aldý uzun adam..
Afrinde bir kahraman Baþkomutan
Bu adam Recep Tayyip Erdoðan
Yalnýzca Allah’a kul olan..
Atasýna sahip çýkan
Korkmadan köklerine uzanan
Milleti zillet yapanlardan hesap soran
Dedi ey gafil anlamayan!..
Asýl millet Osmanlý’daydý her zaman.
Din,dil,ýrk ayrýmý yapmadan
Tüm insanlýðý kucaklayan
Mehmetler koþarak geliyordu
Sanki hepsi birer Mehmet Akif Ersoy’du..
Þafaklarda yüzen al sancakla
Dalgalandý ay-yýldýzlý bayrak!..
Mehmetçiði adýyla þanlandýrarak..
Afrin’ Bursey Daðý’na zeytin dalý uzatarak..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.