ÖRT ÜSTÜNÜ KALSIN

Býraktým seyretsinler býkmadan usanmadan
Denizin öfkesini daðlarýn çöküþünü
Ansýnlar ara sýra hüzün dolu bu günü
Alevleri dumaný,bir yüreðin közünü
Ýki avuç kül kalsýn böylesine yanmadan


Her yýldýz bir imzadýr karanlýk gecelere
Ardýndan ince ince iz býrakýr kayarken
Kýymeti bilinseydi eldeki fýrsat varken
Tesbih tanesi gibi nefesimi sayarken
Gizlenmek saklý kalmak derin bilmecelere


Kervanlar getirmedi beklenen umutlarý
Dipsiz çöllere düþmüþ kim araya kim bula
Nasip olmaz canýný kurtarmasý her kula
Her gölge bir hayalet her vaha bir heyula
Yusufu hangi kova çekecektir yukarý


Denkler çözüldü bir bir ne varsa orta yerde
Aþikar kime göre,gizli kimden saklanýr
Gerçek hayali bilir,hayal gerçeði tanýr
Ateþ avuçlanýrsa dikenler kucaklanýr
Her saklanan yýldýza bir gül açar seherde


Noktanýn gölgesine uzanýp yatmak varsa
Ört üstünü kýraðý düþmesin düþlerine
Bir þey çekip götürür perde ötelerine
Git muþtu ver dünyaya yeni gelenlerine
Burda nihayet bulur,yollar orda baþlarsa


Minare salâsýna mevta musallasýna
Zincirler halka halka tamamlar yekününü
Kim tasavvur eder ki son nefes son gününü
Bir tek mevta bilemez gerçekte öldüðünü
Ruh öz yurduna döner ulaþýr mevlasýna

27.01.2018.GÜREL Nezlim
Sosyal Medyada Paylaşın: