Burasý çok garip bir dünya, kimi çorba arar
Kimi bu tas neden altýndan deðil diye sorar
Bu devrin insaný kuþ tüyü yataktan da býkar
Öyle ki mutsuzluðu melekleri de sýkar
Baþkasýný aldatmak, için bahanesi var
Hep sen haklýsýn diyen nefis ayinesi var
Baþkalarýna acý, çektirerek rahatlar
Ýnsanlar adýndaki egoist mahlukatlar
Þu dünyada mutluluk ve zaman en tatlý aþ
Gel gülerek yiyelim, yanýma kur da baðdaþ
Ýnsan bu, hep isteði yerden vermeni bekler
Rüzgara karþý uçmaz, uçamaz kelebekler