KIRLANGIÇLARIN MAVİ ŞARKISI

Kýrlangýçlar mavi þarkýlar söyler
göç kanatlarýný gel al benden
içimiz yaprak döken sonbahar
unutma yangýnlarýmý limanlarda
kaç gemi yaktýk saymadým
sürgün veriyor içimde yeþil dallar
gönül suskulu iklimlere göçmüþ
limanlarda denizciler geç baharlarý bekler

kýrýldýn yeþil bir bahar dalý gibi
kýrlangýçlar hüzünlü periler
saçaklarda yorgun bir kuþ olmuþlar uçuyorlar yeniden doðuþlara
soluk soluða uyanýyorum resmine sinmiþ tütün kokan gecelere
sesinin öfkesini gömerek asýrlýk kasýrgalarýma
mimoza çiçeklerine geç kalýrým
bu yaz sen yoksun kýrlangýçlar yok
tel tel dokunduðun saçým kýrlangýçlarýn kül çýðlýðý
kýrlangýçlar uzun kanatlarýný alýp gittiler

leylak kokan tenin hangi bahar
ýlýk nefesin çarpýyor dudaklarýma
kumral ýþýklar saçýyor sevdalar
dik yakalý kazaklarýný üzerinden çýkar
bahar geldi kýrlangýç çýðlýklarýyla avangart yalnýzlýðýma

gülümseyen insanlara rastlýyorum caddelerde
þehirlerden çýkýyorum güz çöküyor ulaþtýðým dudaðýna
kýrlangýç kanatlarýna yeni yaralar ekliyorum
hüzünnamemdeki bu uzun sessizlik ne zaman bitecek sevdalým

beyaz bir karanfil tutuþturuyorsun elime
kendine dikkat et umudunu yitirme diyorsun
gül iklimli defterime hüzzam faslýnda ayrýlýklar düþüyorum
acýbadem çaðlasý baharlarý mimoza kokulu yarýnlarý unuttum çoktan
kýrlangýçlar mavi þarkýlar söyler

Ömriye KARATAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: