Malum olur mu ey dost ahvali periþaným Uzaktan çok uzaktan,sezsen gönül bestemi Ýki damla göz yaþý ,sükut, selam niþaným Firaklardan süzmüþüm mýsra-i bercestemi Bu sebepten fýsýltým þiir olur çýðlýða Dayanýrken zaafým bel büken aðýrlýða
Bu boran,fýrtýnada sen olsan kardelenim Eritsen ayazýmý bir nevbahar azmiyle Kapýmý sen çalmazsan,olur mu ki gelenim Þiirlerim islenir ayrýlýðýn demiyle Bu sebepten harflerim tanýdýktýr aþýða Teselli yollar mýsýn hasrete alýþýða
Mesafeler engel mi uzaktan niyazlara Niyazlar ki öbeði dost derdiyle mündemiç Göz buðusu dökülür amansýz alazlara Alazlar ki sinesi güneþler kadar rayiç Bu sebepten yarenim ta evvelden ýþýða Bu þua yaðmurunda yürüyelim baþaða
Beni göklerde deðil ,zeminde,yerde ara Þahika sevdasýyla alevlense de kaným Gözüm deðmez ne yâre, ne de billur pýnara Vuslat türkülerine sevdalanmýþ insaným Bu sebepten sýrrýmýz mühür olurken çaða Dönüþür mü ne dersin direniþimiz çýða
Farzýmuhal
Sosyal Medyada Paylaşın:
farzımuhal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.