Yalnýzlýðýma yine gölgeleri düþüyor, Sensizliðin... Her þarkýda sen çýkýyorsun, Karþýma... Hatýralarýn hüznü aðlatýyor, Sensiz akþamlarda üzgünüm. Ne zaman sileceksin; Artýk,gözlerimden yaþlarý Ne zaman mutluluklar, Beni de bulacak? Sensizlikte bir yýðýn, Alev,gözyaþý ve umutsuzluðum Ne zaman bitecek. Biliyorum bitmeyeceðini Yitirdiðim anýlarýmýn, Bir daha geri gelmeyeceðini de. Resimler var dizi dizi elimde, Bütün mutluluklarýn; Resimlerde kaldýðýný da Yaralý gönlümün,biliyorum, Fýrtýnalarýnýn dinmeyeceðini de. Mahkum ettim kendime,þarkýlarý da... Þarkýlar aðlar, Solar gider umutlarým. Sarar benliðimi yalnýzlýklar. Sensizliðin acýsý; Buruklarken yüreðimi, Güldüremez gözlerimi Ne doðan güneþ, Ne gelecek Bahar, Bir fýrtýna þimdi,ruhumda, Acý Sonbahar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.