Arnavut kaldırımında

Bir tutku -
taþla çevrili bir yediveren
ve etrafý daracýk sokaklar,
mülâkatý kahve ile
saksýda lale, iki, üç tane,
güneþ süzülüyor parke parke.
Cadde cadde yanký toz duman.
Bukê, bir motor sesinde,
havadis ki bekliyor.

Tezcanlý pekâlâ -
tutunuyor bir kola
otobüste,
yaðmurlu havada,
camlarýn aynasýnda,
bir cümle var aklýnda,
dört kelime, on hece.
Bir kelâm tüten içinde,
hayâl tütüyor,

hayali kalbine çarpýyor
kanadý pýr pýr kelebeðin,
gözleri çapraza dalýyor.
Figanýn,
yumuyor gözünü, kirpikleri nemli.
Birþey uðulduyor arkasýna daðlarýn.
Kayalardan tarlasýna elma aðaçlarýnýn.

Bülbüller okþarken baþlarýný
lale var, bir tane,
sevimli o gecenin sessizliðinde.
Rüzgâra karþý duruyor serinlikte.
Öteberi,
"yok biþey, yok biþey iþte -
Allah Allah, nesi var" acabasý.
Ürperiyor, aðustos böceðine,
sessizliði baltalayan ritmine,
etrafýna baktýðýnda uçsuz bucaksýz.

26 Ocak 2017

Sosyal Medyada Paylaşın: