saryoşa
sen ben altý mayýs..öyle böyle kavgalarým..babamdan deðil
çaldýklarým ..niçin bu öfke varyantý yaðarken
saçlarýnda yürüsem geçmiþe
1.
uzamý sinen simurg
kayalýklarý seken sis
yaldýzlý ter
uçurum kanar yaðýz
azdýðým þiir
sýzýyor mendile
kendi külü
bir göz arýyor savrulmak için
kötülük ediyorsun ..olgunlaþmaya yüz tutmuþ
ruhuna
bir kuþ kýþkýrtýyorsun
kanatlarý geceden
2.
rahatla
býrak hüsranlarý þairler yazsýn ..o geride kaldý
uçurmaya çalýþ gecenin rengini küle karþý
karþým deðil ipekten
aðzýn dökülen ben
çoktan unuttum her þeyi
adýna þiir dedikleri
ama sen
hep öfke taþýyorsun dizinde
yürüyor titrekçe adýmlarýn bana karþý
3.
geldiðim denize sür ayaklarýný..annem vahasý yüzümün
kulaklarýmda çýnlayan senfoni..yalnýz beni düþündüren
kýnalý elleri..gelinliði bestelenmiþ baðbozumu..sýrtýnda keder taþýyan yonga
filizlerin savrulduðu harman yeri
mektup olduðun anlara uyandým..savrulan sevdalarýn ardýnda
ah..kanmadý yokluðuna þiir diye yazdýklarým..ne bir öfke direndim boþluða ne de seyirci kaldý deniz
sadece simurga özenen bir martý
kesik çýðlýklarýný saklayan gece
derin kuyulara bildi..baðýr baðýr..yorumsuz bir kaç dize
çarpýldý yüzüme þamar ..giderken býraktýðýn bir kaç söz
babamdan bildi
annemin yünden saçlarý
ankara havasý..beni baþkentin ortasýnda niçin doðurdun!
dönülmez havasýnda bozlaklar kýr þehir
yeþil giydirdin hep ruhuma
sararan düþlerin kesildiði yaz
bir damla su indiðim kuyu
sebepsiz kurumuþ ortancalar
aþkýn kollarýna vermiþim..aðrýna gitmesin payým
þiir diye andýðým
þiþe ýþýltýsý
sonuç: kýrýk cam
kalp deðil ki sen çarpsýn yere
4.
boþ dilim avare
þebnem olur
tutarsýn çiy.. her yerim
daðdan getirilmiþ kar
yaz mayýs deniz..yas mayýs densiz
bana öldüðümü hatýrlatan..taze filiz
baþucumda sözlendiðin þiirler
üç koldan aðýt..kürtçe seslenen omzun..oy havar
daraðacý üç fidan
5.
Ne kadar kýþkýrtsan da
azaltamazsýn
o benim anam yar yüzüm
sakýndýðým
öz
kuþ yüreði
teleklerinde bir kaç söz
uçtuðum
çalýþtýðým uçmaya
oysa ..düþkündür özgürlüðe
gökyüzü hep ben..bende hep
6.
Ayný dalýn elmasýyýz..ayný çiðdem daðlarý
yaprak baþlar dökülmeye
aþk tutunmaya yeryüzünde
ayný suyun yataðýyýz
çarpýla kývrýla bir nehir
bin nehir deniz
ayný evin çocuklarý..ayný oda yataðý
pencerelerde eþit doðar güneþ
yoksul uykulara
Hüseyin Bozkurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.