aþk yediveren bir güldü bahçelerimizde kýþ dediðimizde de çiçeklendi apansýz güz dediðimizde de goncaya durdu vakitsiz
sayrýlý günlerin esenliðiydi sabah yeliyle gelen en kara gecelerin ilk doðan yýldýzýydý aydýnlýðý muþtulayan kelebekler gibi yüreðimize kondular ezelden beri.
yolun sonuydu aþk tarlanýn bereketi suyun azizliði bazen denizler dibinde bir inci bazen leyla olmaktý sahraya dönen bazen kaystan sonrasý ziyan.