sevmek istiyorum, olmadýk çocuklar ders veriyor kapkara düþünceler dökülüyor içime, Korkuyorum! doðduðum, büyüdüðüm, ait olduðum yer bir yabancýymýþ gibi bakýyor Dayanamýyorum! gitmek istiyorum, sevmelerin duyulmadýðý, yaðmurun yaðmadýðý, denizin olmadýðý semtlere ne gidebiliyorum ne kalma düþüncesi sarýyor beni Deliriyorum! sonra ilerliyorum koþar adým Erdemli bir insandan arzulanan insan olmaya Üzülüyorum! ne dokunabiliyorum, ne görebiliyorum, ne koklayabiliyorum... Özlüyorum! güneþin doðduðu saatler yaklaþýyor dualar dökülüyor yastýðýma gözlerim kapanýyor öylece uyuyorum sessizce baðýrarak yüreðimi inleterek Uyuyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuna Beyazıt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.