parýldarken güneþ
ayný meltem
okþayacak yine yüzünü
son kez bakan
kavak yapraklarýndan
silerken hüznümü
yarým bir selam
yarým bir tebessüm býrakacaðým ardýmda
artýk
tutmam ne mümkün ah
mayýsla býraktýðým elleri
savrulurken yeþil çayýrlara...
Kaðýtsýz Þair