Yaşamaktan Ötesi

Þu fani ömür bazen dolunay gibi

Karanlýktaki býrakýlan kimsesizlik gibi

Lambada titreyen alev gibi

An be an

Belki de þuursuzca yorulduðumdan

Zihnime üþüþüyor



Deli divane bendeki yýldýrýmlar

Bir tebessüme muhtaç býrakýlmýþýz

Say say bitmiyor ki ömürden yapraklar

Þu kesif zulmetleri, gözyaþlarý paklar

Benimle baþbaþa kalýnca o ben

Gönlümden gözlerime buzlar düþüyor



Kendimize küsken insanlara karýþmak
Kibirli burçlarda muhabbetle barýþmak

Mimsiz medeniyetle hâlâ yarýþmak
Bir illet kök salmýþ, zakkuma dönüþüyor



Diþini kaybetmek kadar acý

Makbul niyazlara olabildiðince yabancý

Kim soðutacak, zira kýzgýn hasretin sacý
Dua dua yükselen niyazlar büzüþüyor



Neden deðmekte mazluma zalimin eli

Toprak kaymýyor, akan kanlarýn seli

Kim saracak kabuk baðlamýþ hüzünleri

Feda ettik menfaatlere en sevgilileri

Vicdanlar kalpten mahrum kaldýkça

Sine yangý yeri gibi közleþip tutuþuyor



En sevgilinin elinden neticede

Kederler de hoþ elemler de hoþ

Musibetlerin yedi ceddi gelse de

Secdeye eðildiðin yer kadar

Kalbi açýk , lisaný pak, ufku masmavi

Ne desem, akýl kalp mantýk karýþýyor



Sosyal Medyada Paylaşın: