On beþ yaþýna kadar çocukluðu yaþarsýn Dere tepe demeden saða, sola koþarsýn Enerjin yerindedir engelleri aþarsýn Düðünde, bayramlarda mutlu olur coþarsýn
Kavak yelleri eser aklýn durmaz baþýnda Karasý var diyemez kimse senin kaþýnda Aparatif istersin yediðin her aþýnda Sana toz pembe gelir dünya yirmi yaþýnda
Yetiþmez yarý kalýr zaman çabuk dolunca Bazen iþler ters gider yapsan bile yolunca Geçim derdin zorlaþýr bir de çocuk olunca Koþuþturmalar baþlar yaþ otuzu bulunca
Hayat ders verir sana takýlýnca çarkýna Daha çok sarýlýrsýn evine ve barkýna Ýnsan o zaman varýr bu dünyanýn farkýna Anne baba aranýr yaþ gelince kýrkýna
Daha da düþünürsün her þeyi ince ince Artýk huzurun vardýr dolup taþar evince Mutluluk tavan yapar torunlarý sevince Ailen geniþ olur yaþ elliye gelince
Atmýþýna varýnca sular gibi durulur Aðýr iþler yapamaz artýk beden yorulur Bitkin olduðu için baþ köþeye kurulur Yaþ kemale ermiþtir senden akýl sorulur
Gelince yetmiþine sýzý vurur dizine Çok iyi göremezsin perde iner gözüne Þaçlara düþer aklar bakýlmaz hiç yüzüne Deðer verilmez artýk bundan sonra sözüne
Seksen yýllýk bir ömrü katip olsa zor yazar Dertlerin bitmek bilmez dert üstüne dert azar Bundan sonra son durak senin için bir mezar Dikerler mermer taþý, üstünde ismin yazar
Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öðretmen / Þair - Giresun 24 Ocak 2018 - Çarþamba
Sosyal Medyada Paylaşın:
FERHAT GÜNAYDIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.