kendi gök yangýnýmý unuttum
mavi mayýn tarlasýn da buluttum
bir kibrit aðusun da tutuþurdum
gerisi odun
aþk’ýn zehrini içerken yudum yudum
bu mahkeme farazi hakim bey
bu avukat
bu savcý
kovalar bizi acýmasýz bir avcý
aklýmda çocukluðum
der ki
ahþap ustasý dedem
hep kendine yontar keser
rendeyse hep karþýya eser
iyisi mi sen ne rende ol ne keser
testere gibi ol ki yongayý eþit keser
hem sana hem bana acý düþer telaþlarýmýz
vay benim talaþ baþým
gencecikti daha yaþým
mavileyin mavi mavi yanýþým
güz yüzlü bir kadýnýn ellerine kanmýþým...
yediveren
kan çiçekleri
kan rengi yalnýzlýk
çalmýþ kapýsýný baharýn açan olmamýþ.
bu ne yoksul yalnýzlýktýr
.... kucak kucak sardým kara topraðý
bu ne soysuz haksýzlýktýr
..... tutuþ tutuþ yandým sular içinde
hey daðlar
sýrtýna ayça saplý hey daðlar
bi kök söðüt aðladým salkým saçak
.................... çýkmýyor sesim soyha
hani de ak alnýnda rüzgar perçemli
gök gözünde koca evren
dilinde hep karýnca suskunluðu
sevdan olsa
yýkmazdým böyle kendimi kendim..
atmazdým suslarýmý in/cin sokaklara
yazmazdým duvar duvar
tasasý saðýr
insana insan aðýr
baðýr baðýr
sesin geçmiþte kalýr
çok yaslama baþýný taþa
yel vurur tutulur dilinde hece
incecik bi türkü söylüyor gece
............ yüksek yüksek tepelere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
abim... canım abim öğretmenin vedası... yağmur... kuş kanadı... beyaz atlı prens... gökyüzü... gökyüzü... ay yıldızlı uçurtma... şehit çocuk...