NANKÖRLÜK
Ne sözden anlarsýn ne de durursun
Attýðýn adýmýn adý nankörlük
Dost düþman bilmezsin ilk sen vurursun
Attýðýn adýmýn adý nankörlük
Riyayla karýlmýþ baktým ki mayan
Kýzarmaz yüzünde kalmamýþ hayan
Çýkýnca ayyuka bin türlü foyan
Attýðýn adýmýn adý nankörlük
Yýllar yýlý göðüs geren çilene
Bulunmaz nimettir kiymet bilene
Boynumuz eðridir Hakk’tan gelene
Attýðýn adýmýn adý nankörlük
Çökerken üstüme göðün tavaný
Arsýz arsýz gülüp attýn havaný
Uzak mý sanýrsýn ulu divaný
Attýðýn adýmýn adý nankörlük
Zehrin akýtýrken o namert dilin
Cambaz gibi üstündesin her telin
Takke düþtü iþte göründü kelin
Attýðýn adýmýn adý nankörlük
El içinde melül mahzun gezdirip
Dertler deryasýnda salsýz yüzdürüp
Sevim’i de öz canýndan bezdirip
Attýðýn adýmýn adý nankörlük
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.