esamesiz bir gün doðuþu ardýndan birikti seni beklemeler menekþe kokularý yayýlsýn istedim sen o vuslat treniyle gelirken az kaldý kaybedeceðim kendimi gözlerinin zindanlarýnda bir gittin gelmesini bilmedin ve gittiðin günden beri kokunu bile göndermedin bana
sevdiremedin bir türlü sensizliði döndüremedin dönüþünün tekerini yürümedi ayaklarýn þu berduþ kaldýrýmlarda savuramadýn saçlarýný bu salaþ rüzgarlarda
sana baðrýmýn ravzasýnda ektiðim güller açmada þu an hepsi efkarda her birinin elinde sigara almýþlar yüreðimi duman altýna süzdüremediler, ciðerlerimden atýklarýný yapýþýp kaldýlar dumandan sýzan acýlara salt özlemden doðuyor sancýlarým doluþuyor kaburgalarýmýn koynuna demleyerek hüznü
gel yetiþ artýk yüreðim kanamakta bir yaðmurla gel ya bir rüzgarýn kanatlarýnda yada sýz beynime bir sigaranýn dumanlarýnda akýþýp süzül damarlarýma
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.