VAZ GEÇER
Ey kendini vaz geçilmez sananlar
Caný yanan canânýndan vaz geçer
Gökte para yerde toprak bulanlar
Zehir yutan insan baldan vaz geçer
Çok sevenler geçti biri birin den
Dünya gelmezdim gelse elimden
Aðýr taþlar oynamazlar yerinden
Yaprak düþer dallarýndan vaz geçer
Seven türkü dinler baðlama sazdan
Çok sevdiðim kadýn gelir birazdan
Varýlmaz yanýna kapris den nazdan
Seven gönül sevdasýn dan vaz geçer
Pazardan bakkal dan sevgi alýnmaz
Sanarlar kendisini.n eþi bulunmaz
Gökte uçan kuþla yuva kurulmaz
Kuþlar bile yavrusudan vaz geçer
Ýnsan ayrýlýr mý seven yarinden
Seven vaz geçer mi biri birinden
Benim gibi insan sever gönülden
Bu yaralý gönlüm senden vaz geçer
Kul yýlmaz vaz geçme doðru olandan
Býktým kaprislerden býktým yalandan
Ben kaç sefer çýktým dinen imandan
Bir gün gelir et týrnak dan vaz geçer
KUL HÜSEYÝN YILMAZ *
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.