”sevdalılar kolonisi ”

tarihin hafýzasýna emanet ettim seni leyli
muhacir Kýrlangýçlara
bir denizin öfkesinin baðýl oluþuna
seni kuralsýzlýðýma emanet ettim leyli
riayet ederkene en evrensel kurallara

“kimimiz göçebe kimimiz mukim
leyli
sevdamýzý fýsýldayan kim
daðlara taþlara
ovalara obalara
bacýlara kardaþlara”

daðýlmýþ bir tesbih gibiyiz leyli
imame olmak için baþka boncuk tanelerine
gözümüzde büyüttüðümüz mesafeler memleket yolu gibi þimdi
hani dersler biterdi , iþlerimiz bitmezdi

müphem bir mahcubiyetle koþardýk ya otobüs garlarýna
yerimize oturup olanca nezaketimizle
tekrar geriye dönmenin planlarýný yapardýk

uzattým leyli
anne yüzü gibiydi gidiþimiz deseydim yeterdi


þimdi kalabalýklar ortasýnda yalnýzýz
yalnýzlýðýmýzda mesut

aynalar hiç dostumuz olamamýþtý leyli
oysa ki sadece, kendine bakmaya deðilmiþ aynalar
bugün o aynalarda kýrýlan maskelerin zilali
üstümüzde sevdamýzýn olaðan melali
vehmimizde zamansýz bir ferahlýðýn hayali

hep aydýn kal leyli

farzýmuhal
Sosyal Medyada Paylaşın: