Son randevu
Son randevu
O baþlattý savaþý
Kustu bir gece yarýsý
Döktü bütün ateþlerini üstüme
Bütün kurþunlarýný boþalttý içime
Büz kesti bedenim dört duvar içinde
Resimler kýpýrdadý çerçevesinden fýrlayýp
Ne deseydim demedim diyemedim
Gözlerimi sürdüm meydana cývan mert
Yüreðimdeki çýkmadý aðzýmdan bir türlü
Hani sen gül at diyorlar ya atamadým
Sevgi para gibidir çabuk harcanýr
Kazanmaksa aðýr iþçilik
Ortada bir miras yoktu
Paylaþýlacak bir þeyde yoktu
Ve paylanacak bir þeyde yoktu
Ýçimizdeki boþluktan baþka
Bir þeyler vardý bitmiþ tükenmiþ
Bulamadýðýmýz yerine koyamadýðýmýz
Oysa ne cephelerde çarpýþmýþlýðýmýz vardý
Ne çetin zaferler kazanmýþtýk muharebelerde
Hele de bir ilkbaharda daðlara bayrak dikiþimiz
Eski dost düþman olmaz derler öyle olmuyor
Gün geliyor dost dediðinde düþman oluyor
Düþmanla dost olunur da dostla dost olunmuyor
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.