sen,perde arkasýnda,yüreðin yangýn yeri ben,savruk hülyalarýn içindeki serseri bir an gelir; görürsün yüzümde güller açar gecelerim kaybolur,gündüzüm bana naçar bir duygu taþýyorum,eski günlerden kalma sana göç ediyorlar, ne olur yere çalma! baðrýmda taþýdýðým, bir rüyadýr aþkýmýz iþte çalýnýyor bak, arka fonda þarkýmýz!
zaman hep parça parça,salýnýyor boþlukta Salâlar okunuyor, gün ezildi kuþlukta hangi hâkim sorgular,divane olan gönlü bahtiyâr duygularýn,gölgesinde ki ömrü kurak topraðýn tozu, hep uzaktan göründü yaralý þu dizlerim, gece gündüz süründü geçmiþime vurgunum, gelecek neden bî-zar? sizleri yazan tarih, elbet bizi de yazar
korku bize satýldý,pazar pazar sürüldü þekavet duvarlarý, fersah fersah örüldü kavgalar üretildi, ölümler bize kaldý akþam içeri girdi, gündüz kapýyý çaldý yürüdüðüm her yerde, görür oldum izini ben de koþmak isterim; gönder bana hýzýný
karanlýða gömüldüm,ýþýðým olsun nurun yeter bunca eziyet,bu zulümü durdurun üç asýr oldu açmaz,kana bulanan o gül baþýn öne eðdikçe,yere dökülür kakül kurulsun artýk otað,kýlýç kýnýndan çýksýn boþa dökülen kanlar,asýl murada aksýn mazluma gelen zeval,zalime olmaz minval lakin, hayra varmýyor,gittiðimiz bu ahval ezanlar okunuyor,kulak duymaz bi çâre secdeler þuursuzca,dilin dönmez ne çâre
Sosyal Medyada Paylaşın:
SelimADIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.