kim bilir,daha kaç kýþ görecek bu gönül, oysa çoktan dökmüþtü zaten, çam aðaçlarým bile yapraklarýný.. çiðdem öksüzlüðün de, kardelen yalnýzlýðýn da, süslü buketlerin, pahalý orkidelerin arasýn da,deðersiz kaldý kýr çiçeklerim. göçmen kuþlarým yuvadan uçalý çok oldu, serçelerimin boyunlarý bükük yazýk, ya o kelebeklerim,incitmeye korktuðum, sahte ýþýðýn cazibesine kapýlýp siyaha döndü renkleri, uçurtmasýný elinden kaçýran çocuk çaresizliðin de, bakakaldým arkalarýndan....