Þimdi söylüyor mevsimler þarkýlarýný Ayrýlýk makamýnda Fecrin ilk kývýlcýmý, ateþlerken tan yerini Vurdu sensizliðin gong’u yine baðrýma Ýklimler sarsýldý kahýrlarýmla
Buzullar çözülmüyor Kalbimin kutuplarýnda Ar damarý çatlamýþ hicranlar Yankýlanýr duvarlarýmda
Hiç duyma, yüreðimden sökülen inleyiþleri Hiç görme, yüreðime gizlice sýzan illegal ateþleri
Hiç bakma, takvimlerin sararmýþ yapraklarýna Bir gününü bile eksiltmedim Her gün, sanki bu gün gibi Her yerde sen, sanki gitmemiþsin gibi
Bir duysan sevgili Kulaklarýnla sensizliðin sesini Solardý, baharýnýn ravzasýnda açan güllerin Gözyaþlarýnla boðulurdu düþlerin Kaybolurdu ummanýn anaforunda hislerin
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.