Şerefsiz mi Şerefsiz
Yine hasret rüzgârý beni daðlara saldý
Ýçimde ki renklerin hepsini bir bir aldý
Her þeyimi kaybettim, bende yalnýz ben kaldý
...Sabýr desem olmadý, çile kabým dolmadý
...Solar sandým solmadý, þerefsiz mi þerefsiz
Mertçe karþýma çýksa, razýyým vurup yýksa
Ne iþi var yanýmda, býrakýp gider býksa
Bir türlü vaz geçmiyor bu nasýl düþmanlýksa
...Ben boynumu büksem de, gözyaþýmý döksem de
...El vermiyor çöksem de, þerefsiz mi þerefsiz
Sanki tüm dünya onun, sahibi gibi sonun
Üzerine vurdukça grama iner tonun
Kitap defter de ne ki, yerle bir olur konun
...O tek kalan diþiyle, yoldaþýyla eþiyle
...Bitmeyen ateþiyle, þerefsiz mi þerefsiz
Murat Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.