SEN EYLEDİN KÜL BENİ

Seni unutmak için çok uðraþtým
Dost oldum meylere efkar bölüþtüm
Sýzýp kalmaya köþede alýþtým
Bir çýkmaza götürüyor yol beni

Nasýl oldu birden daraldý yerim
Gün geçtikçe erim erim eririm
Hasretinle çile çeker dururum
Acýmazsan gurbet ele sal beni.

Piþirdiðim yemek kaldý tavada
Ne sevgi ne huzur, kaldý yuvada
Buruk bir tebessüm kaldý havada
Taþýyamaz tutunduðum dal beni

Ciðere iþleyen bir verem gibi
Bu derde düþeli sen çârem gibi
Aþkýnla kavrulsam ben Kerem gibi
Yansam da kurtarmaz gayrý çöl beni.

Gel ki bu gönlümde çiçekler açsýn
Ýnan ki dünyamsýn baþýmda taçsýn
Sen de benim gibi, sevgiye açsýn
Yaktýn yýktýn, sen eyledin kül beni...

NURAN ÖLMEZ .Gecelerin þairi..16.01.2018
Sosyal Medyada Paylaşın: