KAÇINCI CİGARA

bilmem ne zararým vardý benim
þu yaþam denilen hayata
zorunlu cümlelerle elveda dedirtti bana
bilmem
neden,koptu yüreðimden vaveyla

aþk’mý acýmý diye sordu hayat
ben ikisi olsun dedim ona
þöyle bir bakýp gülümsedi býyýk altýndan
tuz ,buz ederek, etrafýmda ne varsa


gizemli duygular özlem duysada aþka
yok artýk dedim bir çizik attým hayata
haylaz bir çocuk edasýnda
yine göz kýrptý bana
haramsýn dedim çýkma karþýma
yitik ezgiler uzaktan el sallarken bana
akar giderim
unuttum sandýðým çocukluk yýllarýma

kaçýncý cigara bu ciðerlerimi týkayan
kara dumanlarýyla

kaç afyon yuttumda
çevreledi gözlerimi mor halka

hangi kurþun deldi yüreðimi’de
ben yine düþtüm avaza

bir yabancýyým kendime bu ara
bir suret belirir zihnimin çarmýhýnda
bendim o
eyvah dedim
veda ediyorum galiba
pas tutmuþ bu zalim hayata
sonra güldü kader karþýmda
ironi bir bakýþla
küçümsedi zararsýz temiz hallerimi
bir çelme atar gibi güçsüz bedenime
utanmadý hiç, ondan yorgunluðuma
oysa yapacaðým çok þey vardý benim
herkes gibi bu hayatta

HÜLYA ÇELÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: