Seni sensiz yaþýyorum içimde sessizce Ýçimde ki sevgin bende ki varlýðýn tükenmiyor Söylediðim þarkýlar ezgiler hep senden bahsediyor Sensizliði kuruyan topraklara gömmek gibi
Var etmek gibi mutlu sonlarý olmayan Tüm sevdalarýn sonuna son buldurmak gibi Gözlerim gizli gizli seni arýyor seni soruyor Suretin düþüyor geceme mehtap gibi doðuyorsun
Güneþim oluyorsun karanlýk kuytularda Bazende karanlýk mý karanlýk gece oluyorsun. Efkarýmý artýrýyor yokluðun ile varlýðýn arasýnda Kýrýk bir sesin sessizliðine mahkum ediliþimle her þey birden son buluyor
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.