BAKIŞLARINLA MENEKŞELENSİN
Yokluðunla vurulmuþken düþlerim
akýp gidiyor gözlerinden serzeniþlerin
kaç vurgun yemiþliði yüreðimin
kaç aldanýþýdýr bu, göz bebeklerimin
uzat elini tutayým
çatýrdasýn buzdan örülü duvarlarým
düþürsün okyanuslarýn lacivertlerine
beni süzüþün
ey kalp aðrým
hengameli baharýn kalabalýðýndan
sýyrýlda gel
açsýn gözlerinde menekþeler
kopsun duygular gecenin telaþýndan
yaksýn yüreðimi bakýþlarýn
tatlý biz sýzýyla ürpersin tenim
gel, seni sevdamýn beþiðinde sallayýp
uyuyuþunu þarap diye içeyim
utangaç þiirlerimi kulaðýna fýsýldayayým
yüreðine ilmek,ilmek aþk dokuyayým
býrak bir kez olsun
o efsunlu masal dünyamýzýn derinliklerine
el ele verip dalalým
gök yüzünden düþlerime
þafak gibi düþen aydýnlýðým
batýr bakýþlarýný yüreðimdeki koylara
bakýþlarýnla menekþelensin sularým
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.