Hayatýmýn o sonbahar günü Çimlerinde uzanýp burnumu yakan Ekþi çiçek kokusunu içime çektim Öncesini hatýrlamýyorum Ya da hatýrlamaya gerek duymuyorum Çünkü benim gerçek hayatým Saçlarýna dokunduðum o gün baþladý.
Senin bana kendimi Girdabýn içindeymiþim gibi hissettiren Teninden önce her þey yalnýzca yanýlsamaydý Seni ilk gördüðüm gün Kötü biri olduðuna inanamamýþtým Sana ilk dokunduðum gün de Kimsenin kötü olduðuna inanamayacaktým, Tenin bir girdaptý ve ardýnda kalan Tüm hayatý benimle birlikte içine çekiyordu.
O günün ardýndan iki yýl geçti Pek de dolu olmayan bir vapurun Arka tarafýndan Ýstanbul’u izliyorum Burada oturmuþ güzel bir þarký dinlerken Anýlarýma beni sarmalarý için veriyorum Küçük bir belde den, uygarlýðýn Gözde canlý mezarlýðýna gelmiþtim Duygularýný takip ederek yaþamak Özgürlüðünü tatmamýþ, korkuyordum Sana dair hissettiðim her þey O kadar güçlü ve gerçekti ki Yanlýþ olabileceklerini hiç sanmýyordum Varlýðýn hala zihnimin tam ortasýnda Hiçbir þeye dokunmadan Kendisine hiçbir þeyin dokunmasýna Ýzin vermeden öylece duruyor.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.