YALNIZ ZAMAN

Ölümü avuçlarýnda tutanlardan isen,
Bir hücrenin içine dolan kuþ sesinde...
Çýldýrmýþ geceyi hüzünle öpersin.
Üstelik her dem özlemlerin çýðlýðý olur
Hücrede yalnýz olmadýðýný bilirsin.
Yar gülüþünde tüm acýlarý unutup,
yeni güne yeni bir kuvvetle baþlamanýn
Ürkek soluðuna yüreðini katarsýn...
Sýnýrsýz sevinçlerin doðmasý olur bu ses
Poyrazýn hoyratlýðýnda sancýlanýrken....
Bir alaca karanlýk kuþaðýdýr Ýstanbul...
Kýzýl sabahlara mühür vurur isyanýn rengi
Beyninde gölgelenmiþ sisler daðýlýr
Ýlk ýþýklarýyla güneþin doðumu...
Özlemlerinin dili ve görüntüsü olur.

Sensizliðim de bile sen olmasan...
Sýðýndýðým gözlerin olmasa...
Olmasa sana dair içimi yakan...
Sabýrsýz hasretim...
Böyle yakýcý ve sancýlý...
Ve ölesiye sen dolu...
Geçmeyecekti zaman....

NOGAYTŪRK
Sosyal Medyada Paylaşın: