ürkek bir serçe gibi uçup gidiyor zaman n.kaygısız
ürkek bir serçe gibi uçup gidiyor zaman
insan ne çok ölüyor sevdikleri ölünce.. ürkek bir serçe gibi uçup gidiyor zaman avuçlarýmýzdan
çiðdemler açmýþ mýdýr bilmiyorum karþý tepede hayýtlar filiz verdi mi son yaðmurlarla..
kýþlar ne çok uzuyor ne çok kar yaðýyor ve ne çok sis birikiyor penceremde..
sanýyorum ki konuþursam söylersem yüksek sesle azalýlýrsýn yüreðimde..
tam þuraya gelip oturuyor yokluðun eskiden oturduðun yere deðil gözlerimin pýnarlarýna bir iki damla yaþ yanýyor gözlerim yokluðun mu yakýyor yaþlar mý gözlerimi çok belli deðil..
kuþluk vakti "nerdesin" diyor sesin þimdi minik bir serçenin ürkekliðinde uçup gidiyor her þey uzaksam sana hýzlanýyorum yakýnsam geçmiþe yaklaþýlabiliyor mu
çokluk yokluðun oturuyor nefes aldýðýn yere
yaðmurlu havalarda daha çok özlüyorum seni yaðmura müsavi ellerini..
insan ne çok ölüyor sevdikleri ölünce.. ürkek bir serçe gibi uçup gidiyor zaman avuçlarýmýzdan
tmolos 13/01/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.