Gücüm zamana yetmiyor
Gülüm devran dönmeden gel
Baþýmdan duman gitmiyor
Gözüm feri sönmeden gel
Yýkýlýnca koca çýnar
Baykuþlar baðrýma tüner
Ataþ düþer içim yanar
Acýn sola sinmeden gel
Sönecek ömür denen kor
Özlemi gel çekene sor
Ayrýlýða alýþmak zor
Hasretine kanmadan gel
Yaða yaða sele döndüm
Kaça kaça ele döndüm
Duman tüten küle döndüm
Yel vurup da yanmadan gel
Yüzüm sararýp solmadan
Ecel canýmý almadan
Dostlar namazým kýlmadan
Musallaya konmadan gel
ARÝF BARAN (ARÝFCE)